MENU
Bieńkowice. Widok od strony Iwin.

Dodał: Kavikvs° - Data: 2005-07-23 22:29:28 - Odsłon: 10268
23 lipca 2005


Bieńkowice – niegdyś wieś (do 1936 pod niem. nazwą Benkwitz, potem przemianowana na Ruhlinden, natępnie od 1939 do 1945 Lindenruh), obecnie (od 1 stycznia 1951) podmiejskie osiedle w granicach Wrocławia, w dzielnicy administracyjnej Krzyki, na wschodnim skraju miasta. Sąsiaduje z wsiami Iwiny, Zacharzyce i Radwanice oraz z osiedlem Brochów.
Bieńkowice należą do najstarszych wsi podwrocławskich - pierwszy łaciński zapis o nich pochodzi z 1282 roku. Nazwa Bieńkowice pochodzi od imienia Bieniek (Benedykt) - przypuszczalnie protoplasty rodu i założyciela wsi. W połowie XIV wieku we wsi znajdował się folwark, dwór i urządzenia obronne będące własnością wrocławskiego mieszczanina. Wspomniane obiekty na początku XV wieku prawdopodobnie przestały isnieć. Jak dowodzą dokumenty polskiego kościoła Św. Krzysztofa we Wrocławiu mieszkańcy Bieńkowic mówili po polsku jeszcze w XIX wieku (mimo wielowiekowego oderwania Śląska od Polski). Ocenia się, że w połowie XVIII wieku wieś była zamieszkana niemal w stu procentach przez Polaków. Pod koniec XVIII wieku, kiedy właścicielem osady był Wojkowski istniał tu ponownie folwark i dwór, ponadto czynny był wiatrak (obecnie nie istnieją). Wieś liczyła 20 zagród, mieszkało tutaj 131 mieszkańców (wśród nich: kowal, chałupnik, rybak, sześciu zagrodników wolnych i tyluż omłockowych). Po zdobyciu Bieńkowic przez Armię Czerwoną 16 lutego 1945 r. pierwszym sołtysem był Michał Putkowski, a ostatnim, przed włączeniem do Wrocławia (1 stycznia 1951 r.) Jan Soroka, źródło: - FM

Kavikvs°

Poprzednie: Teatr pod Blachą Strona Główna Następne: Panoramy i widoki Kłodzka