Hrabia Johann Joseph von Stillfried, od 1792 r. właściciel uzdrowiska, podczas swych bytności w Kudowie zwykł mieszkać w zameczku myśliwskim, który jak niektórzy powiadają, stał tu już w 1772 r. Zameczek spłonął w 1795 r., odbudowano go w tym samym roku jako parterowy pałac przeznaczony na mieszkania dla gości kąpielowych. Kolejna pożoga nawiedziła obiekt w 1806 r. Tym razem w latach 1810-1812 powstał neobarokowy budynek z 54 pokojami, podwyższony w stosunku do poprzedniego o dwa piętra. Położony w samym sercu parku zdrojowego pałac uważany był za „najznakomitszą budowlę tego miejsca”. Po trudach wojen regenerował tu swoje siły generał Friedrich Wilhelm hrabia von Götzen, odwiedzał go też kilkakrotnie generał Gerhard von Scharnhorst. W czerwcu 1813 r. rezydowała w pałacu królowa pruska Luiza wraz z dziećmi, co przez długie lata było powodem do dumy mieszkańców Kudowy. Pałac w 1813 r. nabył wspomniany hrabia Friedrich Wilhelm von Götzen i wraz z bratem Adolfem Sigismundem wyposażył komfortowy gościniec we wszelkie nowoczesne udogodnienia. Pod koniec lat 40. XIX w. uzdrowisko przeszło kolejną fazę modernizacji i renowacji, wszystkie obiekty (w tym także pałac) otrzymały elegantsze meble. Począwszy od pierwszych lat XX w. funkcje reprezentacyjne zdroju przeszły na nowy, monumentalny „Książęcy Dwór”, w którego cieniu pałac pozostawał przez dziesięciolecia. Po drugiej wojnie światowej, w 1946 r. dawny pałac przekształcony został na znajdujący się w gestii Ministerstwa Sprawiedliwości ośrodek wczasowy. W 1950 r. przejął go Zarząd Uzdrowisk adaptując na Sanatorium „Zameczek”. Od 1971 r. jest to Kardiologiczny Szpital Uzdrowiskowy, gruntownie zmodernizowany i rozbudowany w 2008 r. (bynio)