Zbudowana w 1776 przy kościele Św. Bartłomieja Apostoła z inicjatywy księdza Wacława Tomaszka jako wielki, wspólny grobowiec ofiar wojen Śląskich z lat 1740-1742 i 1744-1745 oraz chorób zakaźnych z XVIII wieku. Pomysł budowy kaplicy zrodził się być może przy zwiedzaniu przez niego katakumb w Rzymie. Wzorem mógł się też stać słynny Kościół Czaszek w miejscowości Kutna Hora w Czechach.
Samo przygotowywanie, czyszczenie i impregnacja czaszek i kości oraz ich układanie trwało do 1784 r.
Jest to jedyny tego typu obiekt w Polsce i jeden z trzech w Europie. Podaje się, iż w kaplicy zgromadzono ok. 25-30 tys. relikwi. Częścią relikwi (ok. 3 tys.) wyłożono ściany kaplicy a resztę zgromadzono pod podłogą kaplicy.